ଆମ ସୁନି ଆଈ ସୁନି ଆଈ ଆମ ନଇଁ ନଇଁ ଚାଲେଧରି ସେ ବଙ୍କୁଲି ବାଡ଼ି ଖଳ ଲୋକ କିଛି ସହିପାରନ୍ତିନିପାଖରୁ ଦିଅନ୍ତି ତଡ଼ି ||ସୁନି ଆଈ ଟାର ପିଲା ପିଲି ନାହିଁହୁଅଇ ତା ପାଇଁ କାଳ କୁହନ୍ତି ସଭିଏଁ ଅଲକ୍ଷଣି ତାକୁଶୂନ୍ୟ ବୋଲି ତା'ର କୋଳ ||ସନିଆ ଅଜାଟା ଦୁଇ ବର୍ଷ ହେବଯାଇଛନ୍ତି ବୋଲି ମରି ସୁନି ଆଈ ମନ ଭଲ ରହୁ ନାହିଁଖୁସି ଯାଇଛି ତା ସରି ||ଏକ ଘରକିଆ ହୋଇଯାଇଛି ସେମନେ ନାହିଁ ତା'ର ଦୁଃଖ ଦିନ ରାତି ବସି ଠାକୁରଙ୍କୁ ଡ଼ାକେପାଇଯିବ କାଳେ ମୋକ୍ଷ ||କୁନା କୁନି ମାନେ ଆଈ ଆଈ ବୋଲିଛାଡ଼ନ୍ତିନି ତା'ର ପାଶ ନିଇତି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଗପ ଶୁଣି ଶୁଣିମୁଖେ ଆସେ ତାଙ୍କ ହସ ||ଦରକାର ବେଳେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ ସେମନେ ନାହିଁ ତିଳେ ହିଂସା ସ୍ୱାର୍ଥପର ଲୋକ ସାହାଯ୍ୟ ଭୁଲନ୍ତିହୋଇଯାଏ ଲୋକ ହସା ||ସୁନି ଆଈ ପରି ଆଉ କେହି ନାହିଁଆପଣା ର ମନେ ହୁଏ ପାକୁଆ ପାଟିରେ ହସି ହସି ସିଏନିନ୍ଦା ଅପବାଦ ସହେ ||ବିଜ୍ଞାନ ଯୁଗ ଏ କହି ହୁଏ ଆମେବଦଳିନି ଚିନ୍ତାଧାରା ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇ କି ଅଶିକ୍ଷିତ ଭଳିବ୍ୟବହାର ଆମ ପରା ||ମାନବ ଜାତି ବି ହୋଇକରି ଆମେନାହିଁ ମାନବିକ ଗୁଣ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ମାନେ ପାଇଲେ ସାହାଯ୍ୟସୁଝି ଦେବେ ମଧ୍ୟ ଋଣ ||