“ଲୁହ”

ବିରହ ଯନ୍ତ୍ରଣା
ମୋହ ଦଧିରେ
ନୟନର ସୁଅ
ଯେବେ ଭାସେ ଚିବୁକରେ ,

ଯତନେ ସାଇତେ
ରଖେ ଲୁକାୟିତ
ଅଜାଗା ଅବେଳିତ
କାଳେ ହେବ ବୃଷ୍ଟିପାତ ||

ମନ ବାଲୁକାରେ
ଭାଙ୍ଗେ ସ୍ୱପ୍ନର ନଗର
ଭାସି ଆସେ ସ୍ମୃତି
ରାତି ଅନିଦ୍ରା ସହର…….

ବିରହ ଛଳନା
କେବେ ପ୍ରେମ ସ୍ମୃତିର ଜ୍ୱାଳା ,
କେଇ ଦିନର ଅନୁଭୂତିରେ
ଲୁହ ସାଜେ ମେଘମାଳା ||

ମିଛ ପ୍ରତିଶୃତି
ଯେତେ ଛଳନାର ବାର୍ତ୍ତା
ଲୁହ ଢାଳେ ଅତୀତ
ଯେବେ ଥାଏ ନିରବର୍ତ୍ତା…..

ମନର ପ୍ରେମ କାଗଜଟା
ହୃଦୟରେ ଟୁକୁଡା ଟୁକୁଡା ଭାସେ ,
ଲୁହ ପୋଛି ଥିବା ଚେହେରାଟା
ଲୁହର ପ୍ରତେକ ଟୋପାରେ ଦିଶେ…..
ଲୁହର ପ୍ରତେକ ଟୋପାରେ ଦିଶେ ||

ଭିଜେ କବିତାର କାଗଜ
ଢାଳେ ମନର କୋହ
ଲେଖେ କବିତାର ଶୀର୍ଷକ
ଆଜି ଲୁହ ……………
ଲେଖେ କବିତାର ଶୀର୍ଷକ
ଲୁହ ||