ଭଦ୍ର ପିଲା

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଭଦ୍ର ପିଲା
     ଅଭଦ୍ରାମିି ଜମା କରୁନି,
ସଭିଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଯାହା ଶୋଭାଦିଶେ
      ଯେତେ କଲେ ମଧ୍ୟ ସରୁନି ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ସ୍ଵେଚ୍ଛାସେବୀ
      ସେବା କରିବା ମୋ କାମ,
ଦେଶ ଜାତି ପାଇଁ ସେବା କରୁଥିବି
      ରଖି ଦେଇଯିବି ନାମ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଯୋଦ୍ଧା ଜଣେ
    ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ମୋ କାମ,
ଅନ୍ୟାୟ ଦୁର୍ନୀତି ଦୂର କରୁଥିବି
       ଅର୍ଜନ କରି ସୁନାମ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଶିକ୍ଷିତା ଜଣେ
     ଶିକ୍ଷାଦାନ ଦେଉଥିବି,
ଗୁଣବତ୍ତା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶିକ୍ଷା ଦାନକରି
     ସର୍ବ ଶିକ୍ଷିତ କରିବି ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ପରୋପକାରୀ
   ଉପକାର କରୁଥିବି,
ବିନା ସ୍ୱାର୍ଥରେ ବିନା ଦ୍ବିଧାରେ
     ପ୍ରେମ ନିତି ବାଣ୍ଟୁଥିବି ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ସ୍ଵାଭିମାନୀ
     ଗର୍ବ କିଛି ମୋର ନାହିଁ,
    ଅହିଂସା ଅଟଇ ସ୍ୱାଭିମାନ ମୋର
       ଶାନ୍ତି ପଛେ ଧାଏଁ ମୁହିଁ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଯୁବକ ଜଣେ
   ଯୌବନର ଜ୍ଵାଳା ସହୁଛି ,
ସଭିଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ସମାନ ଦୃଷ୍ଟିରେ
    ଦେବାକୁ ଶପଥ କରିଛି ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ପଥିକ ଜଣେ
   ପିଣ୍ଡରେ ଅନେକ ଶୋଷ,
ଚାଲିବାର ଅଛି ପଥ ବହୁଦୂର
    ମନରେ ଭରି ସାହାସ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଭାରତ ବାସୀ
     ରଖିବି ତାହାର ଯଶ,
ଜୀବନେ ଆସୁ ଯେତେ ଝଡ଼ଝଞ୍ଜା
      ହେବିନି କେବେ ନିରାଶ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ ଓଡ଼ିଶା ବାସୀ
    ଓଡ଼ିଆ ମୋ ଜାତି ଜାଣ,
ଓଡ଼ିଆ ପାଇଁ ମୁଁ ଜୀବନ ଦେବି
     ଶୁୁଝିବି ତାହାର ଋଣ ।

ହଁ ହଁ ମୁଁ କେଉଁଝରିଆ
     ତାରିଣୀ ମା”ର ସନ୍ତାନ,
ଫଳ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ କର୍ମ କରୁଥିବି
      ଏହି ମୋର ସ୍ୱାଭିମାନ ।

✍🏻 ସୁବ୍ରତ ସେଠୀ