ଆଧୁନିକତା

ସଂସ୍କୃତି ପରମ୍ପରା ବିଲୋପ ପଥେ
                      ଆଧୁନିକ ସମାଜରେ,
ଆଧୁନିକତାର ଉତ୍କଣ୍ଠା ଗ୍ରାସିଛି
                     ପୁର ପଲ୍ଲୀ ସହରରେ ।

ସମୟ ସାଥିରେ ସବୁ ବଦଳିଲା
                      ଯୁଗ ବି ବଦଳିଗଲା,
ଅସମ୍ଭବ ସବୁ ସମ୍ଭବ ହେଲାଣି
                      ଇଏ କି ଯୁଗ ହୋଇଲା ।

ସମୟ ସାଥିରେ ଲୋକ ବଦଳିଲେ
                      ଚିନ୍ତାଧାରା ବଦଳିଲା,
ଭାଷା ଓ ପୋଷାକ ବଞ୍ଚିବା ଜିଇଁବା
                      ଆଧୁନିକ ହୋଇଗଲା ।

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଅଭିଧାନ ଲୋଡ଼ା
                     ଶୁଣ ହେ ଭାଇ ଭଉଣୀ,
କଥାରେ କଥାରେ ଇଂରାଜୀ କୁହନ୍ତି
                     ସ୍ୱଭାଷା ଭୁଲି ଗଲେଣି ।

ଅନ୍ୟର ଖୁସିରେ ମନଦୁଃଖ ହୁଏ
                      ମଣିଷ ପଣିଆ ନାହିଁ,
ସତ୍ୟ ଅହିଂସାର ବିଲୋପ ଘଟିଛି
                     ନିଜ ସ୍ବାର୍ଥ ଟିକେ ପାଇଁ ।

ଭାଇ ସାଜିଛି ଭାଇର ଭଗାରୀ
                    ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି ଲୋଭରେ,
ଆଦର ସମ୍ମାନ ସତେ ସାତ ସ୍ୱପ୍ନ
                     ଆଧୁନିକତା ସ୍ପର୍ଶରେ ।

ପରମ୍ପରା ବିଧି ଭୁଲି ଯାଅ ନାହିଁ
                    ଆଧୁନିକତାର ନାମେ,
ଦେଶର ସଭ୍ୟତା ନଷ୍ଟ କରନାହିଁ
                    ଦେଶର ବିକାଶ ଭ୍ରମେ ।

ତିଥି ଉଷାବାର ପରବ ପର୍ବାଣୀ
                     ପାଳୁଛନ୍ତି ସଉକରେ,
ପୁରବ ପୁରୁଷ ମନେ ପଡନ୍ତିନି
                   ଦିନ ବିତେ ବିଳାସରେ ।

ଆଧୁନିକତାର ଗାରିମା ରଚନ୍ତି
                      ଆମ ଯୁବା ପିଢ଼ି ବେଶୀ,
ଗରବ ନକରି ଆଧୁନିକ ନାମେ
                      ସର୍ବଦା ରୁହ ସ୍ୱଦେଶୀ ।

✍️ସୁବ୍ରତ କୁମାର ସେଠୀ